Het testen op Helicobacter pylori (H. pylori) is belangrijk voor de diagnose van een H. pylori-infectie, die vaak maagzweren en andere maagaandoeningen veroorzaakt. Er zijn verschillende tests beschikbaar om H. pylori te detecteren. Enkele veelgebruikte tests zijn:
- Ademtest: De ademtest, ook wel bekend als de ureumademtest, is een niet-invasieve en nauwkeurige manier om H. pylori te detecteren. De patiënt drinkt een speciale vloeistof die ureum bevat, gemerkt met een radioactieve stof of een niet-radioactieve marker. Als H. pylori aanwezig is in de maag, zal het ureum afbreken en koolstofdioxide produceren, dat via de adem kan worden gedetecteerd.
- Bloedonderzoek: Een bloedonderzoek kan antilichamen tegen H. pylori in het bloed detecteren. Dit geeft aan of iemand ooit aan H. pylori is blootgesteld, maar het kan niet onderscheiden of de infectie actueel is. Bovendien kan het enige tijd duren voordat antilichamen in het bloed verschijnen na infectie.
- Ontlastingstest: Deze test detecteert H. pylori-antigenen in de ontlasting. Het is handig voor de diagnose van actieve H. pylori-infecties, met name bij kinderen.
- Endoscopie met biopsie: Tijdens een endoscopie kan een arts een weefselmonster (biopsie) nemen van de maagwand. Dit monster wordt vervolgens onderzocht op de aanwezigheid van H. pylori-bacteriën en ontsteking.
- Ademhalingsmonsters: Soms kan een ademmonster worden geanalyseerd om vluchtige organische stoffen te detecteren die door H. pylori worden uitgestoten.
Welke test geschikt is, hangt af van de specifieke situatie van de patiënt en de beschikbare middelen in het gezondheidszorgsysteem. Het is belangrijk om een arts te raadplegen voor de juiste test en diagnose als er vermoedens zijn van een H. pylori-infectie, vooral als de patiënt symptomen vertoont zoals maagpijn, brandend maagzuur of zweren. De behandeling van H. pylori-infecties omvat meestal antibiotica en maagzuurremmers, en het is belangrijk om de infectie correct te diagnosticeren om de juiste behandeling te kunnen voorschrijven.
